نقوش اسلیمی و طرح های هندسی و از همگی بیشتر تشریفات ترحیم مشهد کتیبه ها با صورت مستطیلی خویش بستری را مهیا آوردند. که متن های مقدس و آیهها مذهبی بر آنان نوشنه شوند و در بناها دیده همگان را بر خویش بدوزند. بی شک در زمان ایلخانیان هیچ تزئین معماری به تنوع و زیبائی تزئینات کاشی پدید نیامده میباشد. هر بخش از این محراب ها با کل بخش های دیگر فرق دارااست، البته در یک نگاه کلی، هماهنگی و زیبایی دیده گیری داراست.
ایلخانیان از چهار نوع کاشی مسجد استعمال می کردند: کاشی محراب، کاشی لوح مزار، کاشی کتیبه و کاشی های صلیبی و ستاره ای صورت. کلاً زیباترین و غامض ترین ساختاری که کاشی سازان ابتکار کردند محراب میباشد. محراب های گرانقدر دسته ای از کاشی های جدا و ردیفی از طاق نماها و لبه های کتیبه داراهستند. نوع میانگین آن ها از دو یا این که چهار کاشی به طور یکیاز در بالای دیگری درست شده اند و گاه کاشی های محراب های خرد نیز به طور جفت خلق و خوی گردیده اند.
محراب مسجد یا این که نمازگاه پیشوا، طاق نمایی میباشد که جهت قبله را در مسجد نشانه می دهد، که پیشوای شرعی یا این که پیشنماز در اثنای نماز گزاردن در آن میایستد. در مسجدها در میانه قبله مسجد جایدارد. به گونه ای که با ایستادن امام یا این که پیش نماز پرورش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد. شیوه قرار دریافت کردن آنان، جهت قبله را در درون مسجد مشخص و معلوم مینماید.
وجود محراب در همگی مساجد موردنیاز وجود ندارد. در مسجدی که بطور درست جهت قبله مشخص و معلوم باشد، وجودش ضرورتی ندارد. نقشه های این عنصر معماری ریشه در آئین مهر داراست، معنا و ریشه صحیح قانع کننده ای در لهجه عربی ندارد. می گویند یعنی محل نبرد (حرب) ولی محراب مکان پیکار وجود ندارد. ریشه این کلمه را پزشک معالج محمد مقدم معلم دانش گاه ادبیات پرنور کرد.
آب، آو و آوه در معنای ساختمان، منزل و امثال آن میباشد. سردابه یعنی منزل سرد، خزینه یعنی منزل گرم، محراب یعنی منزل مهر. اول اشکال آن هم وابسته به دین مهر میباشد. در آن فرصت به صورت گنبد ساخته میشدند و در دو طرف آن نمادهای طلوع و غروب وجود داشت. طرح آن در کشورایران به صورت های متفاوت بافته میشود. محیط و باطن محراب را به صدها طرز مرتب اند. ولی کناره های آن، در شرایطی که هراتی یا این که دوستکامی باشد، با محراب و دین مهر رابطه داراست.
در تعداد متعددی از طرح های آن از خط، (ادعیه، اسمهای خداوند و سورههای قرآن) به کارگیری می شود. حتی مثالهای زمان صفوی در این زمینه دیدنی وجود ندارد. خیر خط زیباست خیر طرح متناسب، به طوری که درحالتی که بناست بافت آن ها تجدید یا این که مشابه آن نقشه ها پیاده سازی خواهد شد، تجدید لحاظ اصلی مایحتاج دارااست.
نقوش اسلیمی و طرح های هندسی و از همگی بیشتر تشریفات ترحیم مشهد کتیبه ها با صورت مستطیلی خویش بستری را مهیا آوردند. که متن های مقدس و آیهها مذهبی بر آنان نوشنه شوند و در بناها دیده همگان را بر خویش بدوزند. بی شک در زمان ایلخانیان هیچ تزئین معماری به تنوع و زیبائی تزئینات کاشی پدید نیامده میباشد. هر بخش از این محراب ها با کل بخش های دیگر فرق دارااست، البته در یک نگاه کلی، هماهنگی و زیبایی دیده گیری داراست.
ایلخانیان از چهار نوع کاشی مسجد استعمال می کردند: کاشی محراب، کاشی لوح مزار، کاشی کتیبه و کاشی های صلیبی و ستاره ای صورت. کلاً زیباترین و غامض ترین ساختاری که کاشی سازان ابتکار کردند محراب میباشد. محراب های گرانقدر دسته ای از کاشی های جدا و ردیفی از طاق نماها و لبه های کتیبه داراهستند. نوع میانگین آن ها از دو یا این که چهار کاشی به طور یکیاز در بالای دیگری درست شده اند و گاه کاشی های محراب های خرد نیز به طور جفت خلق و خوی گردیده اند.
محراب مسجد یا این که نمازگاه پیشوا، طاق نمایی میباشد که جهت قبله را در مسجد نشانه می دهد، که پیشوای شرعی یا این که پیشنماز در اثنای نماز گزاردن در آن میایستد. در مسجدها در میانه قبله مسجد جایدارد. به گونه ای که با ایستادن امام یا این که پیش نماز پرورش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد. شیوه قرار دریافت کردن آنان، جهت قبله را در درون مسجد مشخص و معلوم مینماید.
وجود محراب در همگی مساجد موردنیاز وجود ندارد. در مسجدی که بطور درست جهت قبله مشخص و معلوم باشد، وجودش ضرورتی ندارد. نقشه های این عنصر معماری ریشه در آئین مهر داراست، معنا و ریشه صحیح قانع کننده ای در لهجه عربی ندارد. می گویند یعنی محل نبرد (حرب) ولی محراب مکان پیکار وجود ندارد. ریشه این کلمه را پزشک معالج محمد مقدم معلم دانش گاه ادبیات پرنور کرد.
آب، آو و آوه در معنای ساختمان، منزل و امثال آن میباشد. سردابه یعنی منزل سرد، خزینه یعنی منزل گرم، محراب یعنی منزل مهر. اول اشکال آن هم وابسته به دین مهر میباشد. در آن فرصت به صورت گنبد ساخته میشدند و در دو طرف آن نمادهای طلوع و غروب وجود داشت. طرح آن در کشورایران به صورت های متفاوت بافته میشود. محیط و باطن محراب را به صدها طرز مرتب اند. ولی کناره های آن، در شرایطی که هراتی یا این که دوستکامی باشد، با محراب و دین مهر رابطه داراست.
در تعداد متعددی از طرح های آن از خط، (ادعیه، اسمهای خداوند و سورههای قرآن) به کارگیری می شود. حتی مثالهای زمان صفوی در این زمینه دیدنی وجود ندارد. خیر خط زیباست خیر طرح متناسب، به طوری که درحالتی که بناست بافت آن ها تجدید یا این که مشابه آن نقشه ها پیاده سازی خواهد شد، تجدید لحاظ اصلی مایحتاج دارااست.