از حیث استحکام بنا و ویژگی‌های معماری اسلامی و زیبایی در طراحی، روال، خط، کاشی‌کاری‌های معرق و غیرمعرق، مرقم و غیرمرقم، مقرنس، گچ‌کاری و دیگر تزئینات هنری و مشخصه‌های معماری سنتی بی‌نظیر و ممتاز دارااست. بنای مسجد با گذشت ۶۰۰ سال همچنان مستحکم و ماندگار، چون آیینه‌ای میباشد که عظمت و قدمت و زیبایی معماری و هنر اسلامی تشریفات ترحیم مشهد در قسم تیموری را به نمایش می گذارد. خراسان در کتاب های کهن ایرانی پهنه ی زمین به هفت اقلیم نصیب گردیده‌است. که به عنوان مثال ی آن ها ساوات (مملکت مشرق) یعنی خراسان میباشد. کلمه ی خراسان خود ترکیبی از دو واژه ی قدیمی ایرانی یعنی «خور» در مضمون خورشید و «راحت» صفت فاعلی از ریشه ی «آس» به معنی برآمدن و سرزدن است و خراسان سرزدنگاه خورشید یا مشرق زمین مضمون می‌دهد. در کتاب شهرستان های کشور‌ایران نخستین سرزمینی که نامش برده می‌گردد خراسان با شهرهای سمرقند، سغر، بلخ، خوارزم، مرو، مرورود، هرات، توس، پوشنگ، نیشابور، قاین، گرگان، کوش میباشد.
جغرافی نویسان اسلامی غالباً خراسان را بارکده ی فقید اسلام دانسته و حدود آن را پهناور تعریف‌و‌تمجید کرده اند بنابراین نام خراسان یادآور تقدسی کهن میباشد که خاطره های جمعی را برای اقوام اکثری متداعی می کند. چه سرزدنگاه خورشید و پرتو بخش سرزمین ای آریایی از فرصت های بسیر دور میباشد به باعث این تقدس و اهمیت فرهنگی است که این مرز و بوم را مقام دانشمندان، بزرگان، فقها و علما دانسته اند و آن را تبارک شمرده اند. از کجای این خراسان تعالی (خراسان قدیم) بگوییم از مشهد مقدس که آرامگاه جان فقید میباشد و پیکر منزه فرزند بزرگ بنی اکرم (ع) را در آغوش دارد، از بلخ درخشان و سمرقند ز زمینش یا از گهواره ی هنر و متانت، هرات، نیشابود، قاین، بیرجند، سبزوار. از کجای این مرزو بوم مقدس حرف بگوییم که بام و درش درخشان میباشد و کوه و بیابانش تابان، خراسان یادآور جاذبه های خاص و خاطره های دلنشینی میباشد که شوق کودکی و شور جوانی را در دل ها ساخت می کند. شوری که می اقتدار خالق صمیمی ترین و رمانتیک ترین نوشته ها باشد.
از حیث استحکام بنا و ویژگی‌های معماری اسلامی و زیبایی در طراحی، روال، خط، کاشی‌کاری‌های معرق و غیرمعرق، مرقم و غیرمرقم، مقرنس، گچ‌کاری و دیگر تزئینات هنری و مشخصه‌های معماری سنتی بی‌نظیر و ممتاز دارااست. بنای مسجد با گذشت ۶۰۰ سال همچنان مستحکم و ماندگار، چون آیینه‌ای میباشد که عظمت و قدمت و زیبایی معماری و هنر اسلامی تشریفات ترحیم مشهد در قسم تیموری را به نمایش می گذارد. خراسان در کتاب های کهن ایرانی پهنه ی زمین به هفت اقلیم نصیب گردیده‌است. که به عنوان مثال ی آن ها ساوات (مملکت مشرق) یعنی خراسان میباشد. کلمه ی خراسان خود ترکیبی از دو واژه ی قدیمی ایرانی یعنی «خور» در مضمون خورشید و «راحت» صفت فاعلی از ریشه ی «آس» به معنی برآمدن و سرزدن است و خراسان سرزدنگاه خورشید یا مشرق زمین مضمون می‌دهد. در کتاب شهرستان های کشور‌ایران نخستین سرزمینی که نامش برده می‌گردد خراسان با شهرهای سمرقند، سغر، بلخ، خوارزم، مرو، مرورود، هرات، توس، پوشنگ، نیشابور، قاین، گرگان، کوش میباشد.
جغرافی نویسان اسلامی غالباً خراسان را بارکده ی فقید اسلام دانسته و حدود آن را پهناور تعریف‌و‌تمجید کرده اند بنابراین نام خراسان یادآور تقدسی کهن میباشد که خاطره های جمعی را برای اقوام اکثری متداعی می کند. چه سرزدنگاه خورشید و پرتو بخش سرزمین ای آریایی از فرصت های بسیر دور میباشد به باعث این تقدس و اهمیت فرهنگی است که این مرز و بوم را مقام دانشمندان، بزرگان، فقها و علما دانسته اند و آن را تبارک شمرده اند. از کجای این خراسان تعالی (خراسان قدیم) بگوییم از مشهد مقدس که آرامگاه جان فقید میباشد و پیکر منزه فرزند بزرگ بنی اکرم (ع) را در آغوش دارد، از بلخ درخشان و سمرقند ز زمینش یا از گهواره ی هنر و متانت، هرات، نیشابود، قاین، بیرجند، سبزوار. از کجای این مرزو بوم مقدس حرف بگوییم که بام و درش درخشان میباشد و کوه و بیابانش تابان، خراسان یادآور جاذبه های خاص و خاطره های دلنشینی میباشد که شوق کودکی و شور جوانی را در دل ها ساخت می کند. شوری که می اقتدار خالق صمیمی ترین و رمانتیک ترین نوشته ها باشد.
بقاع عبدالعظیم حسنی