مومن انوشي و خصوفی نيز طی قرن‌های سوم و چهارم هجری با قصد تقرب ، اجرا مناسک ، زيارت و اعتکاف در مسجدالاقصی بار مسافرت بستند ، به عنوان مثال : بکر بن وا رفته الدمياطی محدث (متوفی سال 289 هـ) و احمد بن يحيی بغدادی که تا مجال رحلت در قدس تشریفات ترحیم مشهد مقيم بود .
به دليل قدوم فزاينده علمای اعلام که بمنظور تدريس به اين منطقه سفرکرده بودند مسجدالاقصی در قرن پنجم هجری تکان شتابنده علمی به خود ديد و از آن حوزه علميه مترقی در علوم فقه و حديث تشکیل داد . حجت الاسلام ابوحامدغزالی ازسرشناس ترين شخصيت‌هايی بود که به اين منظور در سال 488 هجری به قدس سفرکرد و به تدريس پرداخت . ايشان متذکر شد‌ه‌هست که 360 معلم در مسجد حضور داشتند كه اين خود گويای مرتبه رفيع مسجدالاقصی نزد مسلمان‌ها میباشد . متعاقب فتح بيت المقدس توسط صلاح الدين ايوبی ، چرخه علمی و دينی درمسجدالاقصی بعد از وقفه‌ای قريب به يک قرن _ بر اثر اشغالگری صليبی‌ها _ مجدداً به حرکت در آمد و مسلمانان از هر قشر و طايفه ای بار ديگر برای زيارت ، اجرا مناسک و اعتکاف از يک سو و استحصال علم ، تدريس و اقامت از سوی ديگر ، بار سفر بستند و نتيجه آن تأليفاتی چند در زمینه ی فضايل قدس و مسجدالاقصی بود که در قول ايوبی‌ها و مملوکيان شهرت خاصی يافت . در اينجا به مطرح شدن تعدادی آیتم بسنده می‌کنيم :
الجامع المستقصی فی فضائل المسجدالاقصی
تأليف امام حافظ بهاالدين ابی القسم بن عساکر متوفی سال 600 هجری.
ايده احداث مدرسه های علوم دينی در عهد مملوکيان تبلور يافته و به نقط ی اوج خود رسيد و همه مملوکيان از سلاطين و امرا گرفته تا قاضيان و دولتمردان و متمولان که به قدس عشق و علاقه می‌ورزيدند به ساخت و باز سازی مدرسه ها دينی ، ايوان‌ها و گوشه‌های دالان‌های مقبره شريف و دو ضلع شمالی و غربی آن عملکرد گماشتند و خلال تنظيم وظايف ، تأسيساتی را وقف مسجد کردند تا درآمدهای حاصله از آن صرف مسجد گردد.
مومن انوشي و خصوفی نيز طی قرن‌های سوم و چهارم هجری با قصد تقرب ، اجرا مناسک ، زيارت و اعتکاف در مسجدالاقصی بار مسافرت بستند ، به عنوان مثال : بکر بن وا رفته الدمياطی محدث (متوفی سال 289 هـ) و احمد بن يحيی بغدادی که تا مجال رحلت در قدس تشریفات ترحیم مشهد مقيم بود .
به دليل قدوم فزاينده علمای اعلام که بمنظور تدريس به اين منطقه سفرکرده بودند مسجدالاقصی در قرن پنجم هجری تکان شتابنده علمی به خود ديد و از آن حوزه علميه مترقی در علوم فقه و حديث تشکیل داد . حجت الاسلام ابوحامدغزالی ازسرشناس ترين شخصيت‌هايی بود که به اين منظور در سال 488 هجری به قدس سفرکرد و به تدريس پرداخت . ايشان متذکر شد‌ه‌هست که 360 معلم در مسجد حضور داشتند كه اين خود گويای مرتبه رفيع مسجدالاقصی نزد مسلمان‌ها میباشد . متعاقب فتح بيت المقدس توسط صلاح الدين ايوبی ، چرخه علمی و دينی درمسجدالاقصی بعد از وقفه‌ای قريب به يک قرن _ بر اثر اشغالگری صليبی‌ها _ مجدداً به حرکت در آمد و مسلمانان از هر قشر و طايفه ای بار ديگر برای زيارت ، اجرا مناسک و اعتکاف از يک سو و استحصال علم ، تدريس و اقامت از سوی ديگر ، بار سفر بستند و نتيجه آن تأليفاتی چند در زمینه ی فضايل قدس و مسجدالاقصی بود که در قول ايوبی‌ها و مملوکيان شهرت خاصی يافت . در اينجا به مطرح شدن تعدادی آیتم بسنده می‌کنيم :
الجامع المستقصی فی فضائل المسجدالاقصی
تأليف امام حافظ بهاالدين ابی القسم بن عساکر متوفی سال 600 هجری.
ايده احداث مدرسه های علوم دينی در عهد مملوکيان تبلور يافته و به نقط ی اوج خود رسيد و همه مملوکيان از سلاطين و امرا گرفته تا قاضيان و دولتمردان و متمولان که به قدس عشق و علاقه می‌ورزيدند به ساخت و باز سازی مدرسه ها دينی ، ايوان‌ها و گوشه‌های دالان‌های مقبره شريف و دو ضلع شمالی و غربی آن عملکرد گماشتند و خلال تنظيم وظايف ، تأسيساتی را وقف مسجد کردند تا درآمدهای حاصله از آن صرف مسجد گردد.
درباره کاخ هشت پردیس اصفهان