بعداز وفات حکیم ابوالقاسم فردوسی تشریفات ترحیم مشهد در قرن یازدهم میلادی شعر سرا مالامال شهرت اهل ایران، واعظ طبرستان اذن دفن پیکر اورا در هیچ آرامگاهی نداد. این فرد به جهت تعصب های مذهبی خویش اینگونه فرمانی را صادر کرد. به این ترتیب، به مجبور پیکر این شعر سرا والا را در گلشن خویش وی به خاک سپردند. این گلشن در شهر تابران توس در حدود دروازه شرقی رزان قرار داشت.
آرامگاه فردوسی زیارتگاه اهل علم و معرفت بود و با آنکه بارها آن را با خاک یکسان کردند از جدید ساخته می شد. خبری خیر چندان موثق ساختن اولین سازه بر گور ابوالقاسم فردوسی را به سپهدار توس در طی فردوسی، یعنی ارسلان جاذب سپهدار توس نسبت داده، که بیان وی در سرآغاز شاهنامه آمده میباشد.
صد سال بعد از مرگ فردوسی در ۵۱۰ نظامی عروضی مدفن شعر سرا حماسه سرای کشورایران در باغی وابسته به خویش شعر سرا زیارت کرد، و ششصد سال آنگاه وقتی که عبیدخان ازبک به تیشه تعصب آن را ویران کرده بود حکم دهنده نورالله شوشتری به شرف زیارت آن نایل آمد. بعد ها درسال ۱۳۰۲ ه.ق که میرزا عبدالوهاب خان شیرازی نصیرالدوله (آصف الدوله) والی خراسان بود، به فرمان آن مرد آرامش دوست محل دفن فردوسی به قرائن و اثرها و علائمی، در باغی داخل و طوس انتخاب شوید و بنایی آجری بر آن ساخته شد.
بعداز وفات حکیم ابوالقاسم فردوسی تشریفات ترحیم مشهد در قرن یازدهم میلادی شعر سرا مالامال شهرت اهل ایران، واعظ طبرستان اذن دفن پیکر اورا در هیچ آرامگاهی نداد. این فرد به جهت تعصب های مذهبی خویش اینگونه فرمانی را صادر کرد. به این ترتیب، به مجبور پیکر این شعر سرا والا را در گلشن خویش وی به خاک سپردند. این گلشن در شهر تابران توس در حدود دروازه شرقی رزان قرار داشت.
آرامگاه فردوسی زیارتگاه اهل علم و معرفت بود و با آنکه بارها آن را با خاک یکسان کردند از جدید ساخته می شد. خبری خیر چندان موثق ساختن اولین سازه بر گور ابوالقاسم فردوسی را به سپهدار توس در طی فردوسی، یعنی ارسلان جاذب سپهدار توس نسبت داده، که بیان وی در سرآغاز شاهنامه آمده میباشد.
صد سال بعد از مرگ فردوسی در ۵۱۰ نظامی عروضی مدفن شعر سرا حماسه سرای کشورایران در باغی وابسته به خویش شعر سرا زیارت کرد، و ششصد سال آنگاه وقتی که عبیدخان ازبک به تیشه تعصب آن را ویران کرده بود حکم دهنده نورالله شوشتری به شرف زیارت آن نایل آمد. بعد ها درسال ۱۳۰۲ ه.ق که میرزا عبدالوهاب خان شیرازی نصیرالدوله (آصف الدوله) والی خراسان بود، به فرمان آن مرد آرامش دوست محل دفن فردوسی به قرائن و اثرها و علائمی، در باغی داخل و طوس انتخاب شوید و بنایی آجری بر آن ساخته شد.