مسجد ساوه از سابق ترین مساجد کشور‌ایران در تشریفات ترحیم مشهد شهر ساوه میباشد و طی زمان های گوناگون بوسیله هنرمندان اهل ایران تزئین و بازسازی شـده اسـت به نحوی که بازسازی های صورت گرفته موجب گردیده اثری از بنای نخستین مسجد در زمان کنونی باقی نماند.
تاریخچه مسجد ساوه
ویژگی این بنای تاریخی-مذهبی آن میباشد که نمودهایی از سه مدت تاریخی (پیش از اسلام، قرنها اول اسلامی و روزگار صفوی) در آن چشم می شـود. آثـار و بقایای جانور بیان‌کننده این میباشد که جای مسجد فعلی در زمانه کشور‌ایران باستان، آتشکده بوده و در زمان اسلامی تبدیل به مسجد شد‌ه‌است.
در دو کناره ضلع جنوبی مسجد ساوه، ساختمانی میباشد خشتی و گلی به صورت آرم بعلاوه، (متقاطع) که از وجود آتشکده در زمانه قبل از اسلام حکایت داراست. تا به اکنون به صورت ظریف تاریخ بنای مسجد جامع ساوه گزینش نشده، البته سابق ترین شیء که در این موسسه پیدا گردیده، کتیبه هایی میباشد که در سده ۴ هجـری قمـری مندرج اند.
به این ترتیب مسجد ساوه دستکم ۱۰۰۰ سال عمر داراست. مسجد جامع ساوه در زمان تاریخ تغییرات متعددی کرده؛ گنبدخانه مسجد که از دیرین ترین بخشهای آن میباشد، سده های چهارم و پنجم در ضـلع جنـوبـی بنـا گردیده، مناره مسجد وابسته به سده ششم میباشد و حیاط غربی در سده هشتم تاسیس شده است.
معماری مسجد ساوه
مسجد جامع ساوه به طور کاملً از آجر و گل ساخته میباشد که در نوع خویش بی سابقه است.
این مسجد دربرگیرنده یک صحن و گنبدی در جنوب، دو حیاط، یک مناره، یک سری شبستان، محراب هایی متفاوت و دیرین با خطوط کوفی و دو محراب از عصر صفویه با خط ثلث میباشد.
مسجد ساوه دارنده شبستان ها و دهلیزهای زیبای آجری میباشد که هر چشمه به پهنا ۵ ٫ ۳ و ارتفاع ۲۰ متر میباشد و از اثر ها سـده ششـم و عصـر سـلجوقیان بـه شـمار می رود.
محراب آن دارنده کتیبه های متفاوت عمودی و افقی میباشد که سه جانب آن را فرا گرفته و روی آن سوره هایی از قرآن (سوره قدر، اخلاص، آدینه) به خط ثلث و کوفی گچبری شد‌ه‌است.
در ضلع غربی دربین شبستانهای این سازه، حیاط باشکوه و رفیعی جای‌دارد و در هر جانب این تراس، حجرهای با درگاه تنگ و کوتاه نمـودار میباشد.
گنبد مسجد جامع ساوه به قطر ۱۴ و طول ۱۷ متر هست که ساق یا این که گردنه گنبد ۴ متر طول دارااست و تر و تمیز به کاشی های معقر است.
مسجد ساوه از سابق ترین مساجد کشور‌ایران در تشریفات ترحیم مشهد شهر ساوه میباشد و طی زمان های گوناگون بوسیله هنرمندان اهل ایران تزئین و بازسازی شـده اسـت به نحوی که بازسازی های صورت گرفته موجب گردیده اثری از بنای نخستین مسجد در زمان کنونی باقی نماند.
تاریخچه مسجد ساوه
ویژگی این بنای تاریخی-مذهبی آن میباشد که نمودهایی از سه مدت تاریخی (پیش از اسلام، قرنها اول اسلامی و روزگار صفوی) در آن چشم می شـود. آثـار و بقایای جانور بیان‌کننده این میباشد که جای مسجد فعلی در زمانه کشور‌ایران باستان، آتشکده بوده و در زمان اسلامی تبدیل به مسجد شد‌ه‌است.
در دو کناره ضلع جنوبی مسجد ساوه، ساختمانی میباشد خشتی و گلی به صورت آرم بعلاوه، (متقاطع) که از وجود آتشکده در زمانه قبل از اسلام حکایت داراست. تا به اکنون به صورت ظریف تاریخ بنای مسجد جامع ساوه گزینش نشده، البته سابق ترین شیء که در این موسسه پیدا گردیده، کتیبه هایی میباشد که در سده ۴ هجـری قمـری مندرج اند.
به این ترتیب مسجد ساوه دستکم ۱۰۰۰ سال عمر داراست. مسجد جامع ساوه در زمان تاریخ تغییرات متعددی کرده؛ گنبدخانه مسجد که از دیرین ترین بخشهای آن میباشد، سده های چهارم و پنجم در ضـلع جنـوبـی بنـا گردیده، مناره مسجد وابسته به سده ششم میباشد و حیاط غربی در سده هشتم تاسیس شده است.
معماری مسجد ساوه
مسجد جامع ساوه به طور کاملً از آجر و گل ساخته میباشد که در نوع خویش بی سابقه است.
این مسجد دربرگیرنده یک صحن و گنبدی در جنوب، دو حیاط، یک مناره، یک سری شبستان، محراب هایی متفاوت و دیرین با خطوط کوفی و دو محراب از عصر صفویه با خط ثلث میباشد.
مسجد ساوه دارنده شبستان ها و دهلیزهای زیبای آجری میباشد که هر چشمه به پهنا ۵ ٫ ۳ و ارتفاع ۲۰ متر میباشد و از اثر ها سـده ششـم و عصـر سـلجوقیان بـه شـمار می رود.
محراب آن دارنده کتیبه های متفاوت عمودی و افقی میباشد که سه جانب آن را فرا گرفته و روی آن سوره هایی از قرآن (سوره قدر، اخلاص، آدینه) به خط ثلث و کوفی گچبری شد‌ه‌است.
در ضلع غربی دربین شبستانهای این سازه، حیاط باشکوه و رفیعی جای‌دارد و در هر جانب این تراس، حجرهای با درگاه تنگ و کوتاه نمـودار میباشد.
گنبد مسجد جامع ساوه به قطر ۱۴ و طول ۱۷ متر هست که ساق یا این که گردنه گنبد ۴ متر طول دارااست و تر و تمیز به کاشی های معقر است.
درباره کاخ هشت پردیس اصفهان