حضرت پادشاه علی، فرزند امام محمدباقر (ع)، از امامزادگان تشریفات ترحیم مشهد دارای اعتبار میباشد و در فرهنگ و تمدن عامه ناحیه کاشان ارج و اعتبار بالایی دارااست. تظاهرات عموم در مراسم هر ساله شهیدشدن این امامزاده که به دعوت عموم کاشان در اوایل قرن دوم ش به کشور ایران آمده بود، شکلی ویژه دارااست که با سیرتکاملهای دیگر متعدد میباشد. در مراسم قالیشویان، سوکواران به شکلی انتفامجویانه، با چوبهایی که در مشت دارا هستند، یا این که حسینگویان، قالیای را که در بقاع حفظ میشود به کنار چشمه آب می برند و اینگونه مینمایانند که آن را غسل می دهند و مجدد به به عبارتی ترتیب قالی را به بقعه گشوده میگردانند.
این قالی، علامت به عبارتی قالی میباشد که گفتهاند حضرت را بعد از شهید شدن در ان بغرنجاند و به محل دفن بردهاند. وجود این علامت، با دقت به رده اساسی قالیبافی در کاشان، مداقه ویژهای داراست.
اینگونه بود که «قالیشویان» مثال پر رنگ تلفیق آیین اسلام و مذهب شیعه با تابعیت اهل ایران، و همبستگی و تداوم این دو پوسته سنتهای قدیمی شد.
اردهال کجاست؟
درحال حاضر (۱۳۸۵ ش/۲۰۰۶م) روستای مشهد اردهال را به اسم روستای غیاثآباد میشناسند که جزء دهستان نیاسر از نصیب نیاسر شهرستان کاشان میباشد و عموم اردهال به کشاورزی، دامداری و قالیبافی میپردازند.
اسم اردهال
مشهد در معنای شهیدشدنگاه میباشد و بههرجا کهاین اسم را بر خویش داراست، بایستی آدرس از تقدس جست. مشهد اردهال نیز مکانی مقدس میباشد، و حرم و ضریح حضرت فرمانروا علی در موضعایی مقدس برپا شدهاست.
مراسمقالیشویان
مراسم قالیشویان هر سال در مجاورتترین آدینه به شانزدهم مهرماه مبتنی بر روزنگار محلی برگزار می گردد. تعیین روز آدینه، دو وجه داراست؛ یکیاز مقدس بودن این روز، و دیگری تعطیل بودن و قابلیت هجرت تعداد بیشتری از عموم برای کمپانی در مراسم و در سود رونق بازار روز شانزدهم مهرماه، و نیز چنان که توضیح داده شد، روز مهرگان از روزهای مقدس روزنگار سابق اهل ایران میباشد که آن را جشن و پایکوبی میگرفتند؛ بدین ترتیب هر دو خصوصیت آدینه روزگار اسلامی را دارا بوده میباشد.